ز مهریر تقدیر : غزل سروده های احمد رضا تسبیحی نشتیفانی

زمهریر تقدیر
(سردی سرنوشت )

هنگامی که واژه ها دیوانه وار میرقصند و ملودی

زیبای عشق به کلمات جان می دهد.........

روح خسته و ملول انسان نوازشی می گیرد از

جنس شعر

زمزمه ای میشنود از جنس احساس و پویا میشود چونان جوانه ی نورسی که سر بر

می آورد از دل یخ زده ی خاک

اما درد، لازمه ی عشق است و هجر تلالوی زیبایی

است که قلب را می شکافد و راه می پیماید

و اینجاست که مولانای جان چنین می سراد...