سه گانه های عاشقانه

متن سه نمایشنامه با عنوان کلی «سه گانه های عاشقانه» نوشته شهرام سلطانی است. در ادامه خلاصه‌ای از هر نمایشنامه و نکات کلیدی ارائه می‌شود:

 نمایشنامه اول: «وداع با اسلحه»

• درونمایه: این نمایشنامه از زبان یک اسلحه روایت می‌شود که پس از سال‌ها زیر خاک ماندن، به دنبال صاحبش، «آسیب مصطفی» می‌گردد.

• شخصیت اصلی: اسلحه (راوی) که خاطرات جنگ، رفاقت با آسیب، و صحنه‌های نبرد را بازگو می‌کند.

• فضاسازی: صحنه با سیم خاردار، پیراهن خونین، و اسلحه‌ای پوشیده از گل نشان داده شده است.

• نکات برجسته:

  • استفاده از زبانی شاعرانه و نمادین؛

  • بازتاب مفاهیمی چون فداکاری، رفاقت، وطن‌پرستی و از خودگذشتگی؛

  • نگاهی انتقادی به جنگ و پیامدهای آن.

 نمایشنامه دوم: «خونمردگی»

• درونمایه: گفت‌وگوی دو شخصیت به نام‌های مرتضی و حسینی در یک موتورخانه درگیر آتش‌سوزی و انفجار.

• شخصیت‌ها:

  • مرتضی: سربازی با روحیهٔ مقاوم و معتقد به دفاع از میهن؛

  • حسینی: فردی که قصد فرار از کشور را دارد و با دشمن همکاری می‌کند.

• نکات برجسته:

  • تقابل بین وفاداری و خیانت؛

  • بحران اخلاقی در شرایط جنگی؛

  • پایان تراژیک مرتضی و افشای خیانت حسینی.

 نمایشنامه سوم: «آسانسور»

• درونمایه: فضایی فراواقعی و نمادین که در آن شخصیت‌ها در یک «مهمانسرا» بین مرگ و زندگی در انتظار تصمیم سرنوشت هستند.

• شخصیت‌ها:

  • جواد، دکتر، نرگس، تمایل (نگهبان)؛

  • آسانسور نماد گذار از زندگی به مرگ یا برعکس.

• نکات برجسته:

  • پرداختن به عشق، انتظار، و مرگ؛

  • استفاده از فضاهای رویایی و دیالوگ‌های فلسفی؛

  • پایان باز و تأمل‌برانگیز.

ویژگی‌های کلی اثر:

• زبان: شاعرانه، نمادین و گاه محاوره‌ای؛

• درونمایه‌ها: عشق، جنگ، فداکاری، خیانت، مرگ و زندگی؛

• سبک: تلفیق واقعیت و فراواقعیت با نگاهی عمیق به مسائل انسانی؛

• چارچوب: هر سه نمایشنامه در بستر دفاع مقدس و پس از آن روایت می‌شوند.